Υποστηρικτικής Φροντίδας

Με την εισαγωγή στρατηγικών εντατικής χημειοθεραπείας, τα ποσοστά επιβίωσης για παιδιά που έχουν διαγνωστεί με καρκίνο έχουν αυξηθεί σε ποσοστό πάνω από 80% όπως στην παιδική οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία. Παρόλα αυτά ο παιδικός καρκίνος παραμένει από τις κύριες αιτίες θανάτου σχετιζόμενες με νόσο. Aξίζει να σημειωθεί ότι οι ανεπιθύμητες ενέργειες που είναι απότοκος της θεραπείας οδηγούν σε σημαντική νοσηρότητα αλλά και σε καθυστερήσεις στη θεραπεία και συνεπώς έχουν σημαντικές επιπτώσεις στην ποιότητα ζωής των μικρών ασθενών και των οικογενειών τους. Σε αυτή την κατεύθυνση είναι υψίστης σημασίας τα παιδιά να λαμβάνουν τη βέλτιστη υποστηρικτική φροντίδα. Η υποστηρικτική φροντίδα όπως ορίζεται από το Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου των Ηνωμένων Πολιτειών είναι η φροντίδα που παρέχεται για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ατόμων που πάσχουν από μια ασθένεια με την πρόληψη ή τη θεραπεία, όσο το δυνατόν νωρίτερα, των συμπτωμάτων της νόσου και των παρενεργειών που προκαλούνται από τη θεραπεία της νόσου. Η ομάδα εργασίας Υποστηρικτικής Φροντίδας της Ελληνικής Εταιρείας Παιδιατρικής Αιματολογίας Ογκολογίας έχει επιστημονικό αντικείμενο την αντιμετώπιση και διαχείριση του πόνου, της χρόνιας κόπωσης, της ναυτίας και υπερέμεσης μετά από χημειοθεραπεία, τη διατροφική υποστήριξη και αντιμετώπιση της καχεξίας, τη βλενογονίτιδα, στοματική και οδοντική φροντίδα, τις θρομβώσεις και αιμορραγίες από τη νόσο ή τη θεραπεία, τη φροντίδα του κεντρικό φλεβικού καθετήρα, τη χορήγηση μεταγγίσεων και αυξητικών παραγόντων, και την αντιμετώπιση επειγουσών καταστάσεων κατά τη διάγνωση και θεραπεία. Σημαντική θέση για την παροχή βέλτιστης φροντίδας έχει και η ψυχοκοινωνική στήριξη των παιδιών με καρκίνο που λαμβάνουν ή ολοκλήρωσαν τη θεραπεία τους ενώ εξέχουσα σημασία έχει και η ανακουφιστική φροντίδα και φροντίδα τελικού σταδίου. Προκειμένου να μεγιστοποιήσουμε την ποιότητα της παρεχόμενης φροντίδας, στόχος μας είναι μετά από καταγραφή και διερεύνηση των εφαρμοζόμενων πρακτικών να δημιουργήσουμε κατευθυντήριες οδηγίες κλινικής πρακτικής για τη υποστηρικτική φροντίδα, προσαρμοσμένες στα ελληνικά δεδομένα. Συμπερασματικά, στην σύγχρονη πραγματικότητα αξίζει να υπογραμμιστεί ότι η υπεροχή μιας θεραπείας κρίνεται όχι μόνο από την επίτευξη μέγιστης επιβίωσης αλλά και από την ποιότητα ζωής κατά τη διάρκειά της.